Na spomeniku Ustav
Po dekoracijama, načinu obrade, zanatskim veštinama kojima su ih majstori stvarali dragačevski kameni spomenici priznati su kao izuzetna umetnička dela. Na jednom od najstarijih i najvećih grobalja na području Dragačeva među epitafima i motivima u peščaru isklesana je istorija svakodnevnog života Negrišora.
Iz kamenih knjiga predaka isčitavamo etnografiju, detalje koji nam govore o periodu kada je spomenik podignut. Estela Radonjić- Živkov, savetnik Zavoda za zaštitu spomenika kulture Srbije ističe da se upravo na njima saznaje kakva je bila nošnja, oružje, da li je preminuli bio domaćin na imanju, da li je išao u rat, ali i kakve su žene, domaćice bile u to doba. Razni ornamenti isklesani su u dragačevskom peščaru, kamenu koji je bio pogodan za klesanje. Spomenici uglavnom potiču iz 18. i 19. veka. U nauci, poznati su kao dragačevski tip spomenika koji se upravo zbog načina obrade, zanatskih veština i dekoracijama svrstava u izuzetna umetnička dela.
Na groblju u Negrišorima je i nekoliko spomenika iz porodice prote Janka Mihailovića Molera. Prota, slikar, ustanik, jedan od najpriznatijih umetnika iz prve polovine 19 veka jedan od najznačajnijih zografa tadašnje Srbije, upravo je iz tog dragačevskog sela.
Katarina Grujović-Brković, etnolog Zavoda za zaštitu spomenika kulture u Kraljevu kaže da je Mihailović oslikavao ikonostase dragačavskih crkava, ali ga je proslavilo živopisanje Karađorđeve crkve u Topoli, gde je sa svojim starijim bratom radio oslikavanje kod tadašnjeg Vožda i gde su svi mogli da vide njegov, njegov umetnički dar.
Pored spomenika Moleru u Negrišorima je i najlepši i najvredniji spomenik na grobu protinog sina Sretena, sreskog pisara.
Na tom spomeniku, predstava konjanika sa uzdama na kojima piše USTAV, jedva odoleva zubu vremena. Kako bi se zaustavilo dalje propadanje spomenika kulture, ali i da se zaštite i očuvaju svedočanstva o životu Janka Mihailovića Molera i njegove porodice, na ovom nepokretnom kulturnom dobru urađeni su hitni konzervatorski radovi.
O gotovo zaboravljenom slikaru i junaku, proti tijanske crkve pisali su i dragačevski hroničari. Zanimljivo je da je 1828. godine išao u Italiju, a radi usavršavanja 1832. putovao u Kijev. Po povratku, u svojoj kući, otvorio je slikarsku radionicu. Bio je izuzetno tražen umetnik. Ostalo je zabeleženo i da je uradio i obnovio brojne ikone i ikonostase za crkve i manastire u Čačku, Prilipcu, Ježevici, Pranjanima, Prilikama, Gorobilju, Guči i drugim mestima. Pretpostavlja se da je autor grba generala Jovana Obrenovića, koji se nalazi iznad ulaza u Jovanov konak u Čačku.
