Milandžanski hram i priče iz skamija
Crkva Svetog Save u Milandži, u jednom od najmanjih starovlaških sela udaljenom 37 km od Ivanjice, sagrađena je 1845.godine.
Reč je zapravo o zaseoku ivanjičkog sela Opaljenik, na obroncima Javora. Iako skromnih dimenzija ova crkva sa prilično naglašenom visinom podseća na spomenike takozvane moravske škole.
Pokrivena je kamenim pločama.
U svom rodnom mestu, crkvu posvećenu Svetom Savi srpskom podigao je Joanikije Nešković, poznat kao vladika Janja.
Vladika Janja je bio episkop šabačke i užičke eparhije. Pod njegovim rukovodstvom obnovljeni su manastiri Studenica i Žiča. Bio je član „Društva srpske slovesnosti“, u onom vremenu najveće naučno kulturne ustanove u Srbiji, ali i član Srpskog učenog društva. Štampao je svoje knjige, ustanovio fond za srpsku književnost i osnovao je prvi fond za školovanje darovitih i siromašnih učenika. Dopisivao se sa Njegošem koji ga je nazivao najvećim Srbinom.
U narodu je bio veoma omiljen. Pored crkve ozidao je novu školsku zgradu, odnosno podigao je i izdržavao školu u Milandži koja je tada bila jedna od retkih privatnih škola. Prvi učitelj bio je Grk, Dionis. Škola je u to vreme bila svetionik prosvete u tom delu zapadne Srbije. Priča se da je školska biblioteka bila bogata, a čitali su se svi stručni časopisi koji su u to vreme izlazili u Srbiji.
Jedan od učitelja koji je radio u školi u Milandži, Dragomir Ikonić, nastavio je školovanje u Cirihu. U zanimljivoj karijeri bio je profesor, publicista, ali i narodni poslanik i ministar u Vladi Кraljevine Jugoslavije. Za vreme Prvog svetskog rata bio je vlasnik i urednik lista „La Patrie Serbe” koji je izlazio u Francuskoj. Istraživači su došli i do prepiske Ikonića sa Nikolom Teslom.
U milandžanskoj školi još uvek se čuva autentične klupe-skamije u kojima su učili đaci, kao i dnevnici koji svedoče o svima koji su je pohađali.
